mniejsi

Drogi proste | odc. 9 | Chrystus a nasze życie

Każdy człowiek staje wobec pytań o to, kim tak naprawdę jest, w jaki sposób ma odnaleźć siebie wobec świata i innych ludzi?
Odpowiedzi na te pytania może człowiekowi udzielić Chrystus. Robi to przez samo to, kim jest, a jest Synem Bożym.
To właśnie relacja z Ojcem umożliwia Mu pełny rozwój człowieczeństwa, który polega na tym, by żyć dla innych. 
Człowiek, który w Chrystusie odnajdzie bliskość z Bogiem i innymi ludźmi otwiera się na zupełnie nowe horyzonty życia.

Drogi proste | odc. 8 | Chrystus prawdziwie obecny w liturgii

Pomimo tego, że Chrystus wstąpił do nieba i nie ma Go z nami, tak jak był z Apostołami, to Jego życia na ziemi nie można uznać za zamknięty rozdział historii. 
Przestrzeń, w której On nadal jest obecny, to liturgia. Szczególnie liturgia Eucharystii. Biorąc w niej udział nie wspominamy wydarzeń, które przeminęły, ale zaczynamy nimi żyć. 
Dzięki liturgii łączymy się z Chrystusem, a On łączy się z nami i całe nasze życie czyni pieśnią chwały na cześć Ojca.

Drogi proste | odc. 7 | Kim jest Chrystus?

Dla tych, którzy mieli szczęście widzieć Chrystusa i to, co robił na własne oczy, oczywistym było, że mają do czynienia z kimś więcej; z kimś kogo świat jeszcze nie widział.
Najwięcej mieli o Nim do powiedzenia ci, których On sam wybrał na swoich uczniów i towarzyszy.
Niezwykłość tej jedynej w swoim rodzaju postaci Syna Bożego prowokowała następne pokolenia chrześcijan do myślenia.
Kościół czuwał, by rozwój tego myślenia, zgadzał się z tym, czego na własnej skórze doświadczyli Apostołowie. Tak więc kolejny odcinek serii „Drogi proste” opowiada o tym właśnie zgłębianiu niezgłębionej tajemnicy Jezusa Chrystusa.

Drogi proste | odc. 6 | Jak odnajdywać w życiu Trójce Świętą?

Objawienie prawdy o Trójcy Świętej to rewolucja w myśleniu o świecie i o życiu człowieka. Bóg to relacje, więc stworzony przez Niego świat, który nosi na sobie podobieństwo do swojego Stwórcy też będzie miał charakter relacyjny. Co ciekawe, ta intuicja, która wkroczyła w ludzkie myślenie dwa tysiące lat temu, znajduje swoje potwierdzenie także w naukowym spojrzeniu na świat, a nawet umożliwia głębsze jego zrozumienie. Prawda o Trójcy Świętej pozwala także we właściwy sposób myśleć o relacjach między ludźmi, o właściwej równowadze między poszczególnym człowiekiem, a ludzką wspólnotą. Przyjęcie zaproszenia, by wejść w życie Trójcy Świętej daje szansę każdemu z nas na odnalezienie swojej najgłębszej tożsamości.

Drogi proste | odc. 5 | W jaki sposób Trójca Święta jest obecna w liturgii?

Nie raz spotkaliśmy się z pytaniem: po co chodzić do Kościoła? Prawda o Trójcy Świętej i o pragnieniu Boga pozwala nam udzielić na to pytanie naprawdę głębokiej odpowiedzi.
Jezus powiedział: „Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje goi przyjdziemy do niego, i mieszkanie u niego uczynimy” (J 14, 23).
Przychodzimy do Kościoła po to, by pozwolić Bogu zamieszkać w nas. Dzieje się to w czasie liturgii, wtedy gdy przyjmujemy sakramenty. Początek obecności Trójcy Świętej w nas to oczywiście sakrament chrztu świętego, kiedy to zostaliśmy „zanurzeni” w imieniu Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
Ta obecność Trójcy Świętej jest w nas podtrzymywana także za każdym razem, gdy przyjmujemy Eucharystię. Przychodzi do nas Jezus, ale wraz z nim przychodzi również Ojciec i Duch, bo na tym polega jedność, którą stanowią – są zawsze razem.
Prawda o Trójcy Świętej kształtuje także naszą relację do Boga, naszą modlitwę.

Drogi proste | odc. 4 | Czego Kościół uczy na temat Trójcy Świętej?

Niewiele możemy dowiedzieć się o drugim człowieku, jeżeli nie opowie nam on o sobie. Tak samo jest z Bogiem. To On sam zdecydował zwierzyć się nam z tego, co przeżywa w swoim wnętrzu. Zrobił to przez swojego Syna, który powiedział nam, że żyje dzięki Ojcu i dla Ojca. Tę zażyłość między Nimi tworzy Duch Święty. Miłość Trójcy Świętej to nasze naturalne środowisko, do którego nareszcie mamy dostęp. Takie jest najgłębsze przesłanie Ewangelii.

Drogi proste | odc. 3 | Dlaczego warto poznawać Boga w życiu?

Przestrzenią, w której w wyjątkowy sposób można poznać Boga jest życie każdego z nas. To poznanie – zgodnie z biblijną logiką – jest wejściem w relację, której towarzyszy duża bliskość. Gdy między osobami pojawia się ten typ zażyłości potrzeba także wzajemnego szacunku. Chrystus powiedział, że jesteśmy Jego przyjaciółmi, gdy szanujemy Jego przykazania stąd wniosek, że żeby rzeczywiście poznać Boga, trzeba dobrze żyć, trzeba być Jego prawdziwym przyjacielem i poruszać się po drogach, na których on chce żebyśmy Go poznawali. Tak więc prawdziwie pozna Boga ten człowiek, który upodabnia się do Niego, wypełniając wiernie przede wszystkim Jego przykazanie miłości.

Drogi proste | odc. 2 | O tym jak poznajemy Boga w liturgii?

Prawdziwe poznanie Boga nie dokonuje się przede wszystkim na poziomie intelektualnym. Zarówno historia Izraela, jak i „wydarzenie”, którym był Jezus, pokazują nam, że ludzie najpierw poznają Boga w życiu, a dopiero w konsekwencji tego spotkania zaczynają o Nim myśleć. O ile prawdą jest, że Chrystus wstąpił do nieba i nie ma Go już na ziemi, tak jak miało to miejsce przed tym wydarzeniem, o tyle nie można zapomnieć, że Jego realna obecność i łaska nieustannie trwają w sakramentach Kościoła. To właśnie ich sprawowanie prowokowało pierwsze pokolenia chrześcijan do jeszcze głębszego wnikania w tajemnice życia i nauczania Jezusa. Podobnie jest i dziś. Jeśli chcemy rzeczywiście poznać Boga, musimy otworzyć się na Jego żywą obecność w liturgii.

Drogi proste | odc.1 | Czego Kościół uczy o możliwości poznania Boga?

Czy da się poznać Boga? Jeżeli tak, to w jaki sposób to zrobić? Czy Boga poznaje się tylko przez wiarę? Jaką rolę w poznaniu Boga odgrywa rozum? Czy nie stoi on w sprzeczności z wiarą? Kościół konsekwentnie uczy, że Boga da się poznać. Co więcej w poznaniu tym duże znaczenie przypisane jest ludzkiemu rozumowi, który jest przecież darem samego Boga i stanowi o podobieństwie człowieka do Boga. Rozum, by w pełni rozwinąć swoje możliwości pojmowania potrzebuje poszerzenia horyzontów, które daje wiara. Dogmaty, stanowiące jej fundament, wbrew pozorom nie ograniczają ludzkiego myślenia, ale je porządkują i otwierają na całkowicie nowe perspektywy pojmowania rzeczywistości.